คำเป็น คำตาย

คำเป็น คำตาย

      สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ อ๊ะๆ เพื่อนๆ คงจะสงสัยสินะคะ ว่าเว็บบล็อกนี้เป็นเกี่ยวกับอะไรหรือทำไปเพื่ออะไร เอาล่ะค่ะ！วันนี้พวกเราผู้จัดทำบล็อกนี้จะนำเสนอเกี่ยวกับ คำเป็นและคำตายในภาษาไทยค่ะ ซึ่งเพื่อนๆ ก็อาจจะรู้จักแค่ผิวเผิน แต่วันนี้เราจะมาเจาะลึกถึงแก่นแท้กันเลย！

คำเป็นและคำตาย

     คำเป็น  คำตาย  เป็นการจำแนกคำตามลักษณะที่ใช้ระยะเวลาออกเสียงต่างกัน  ซึ่งลักษณะดังกล่าวจะทำให้คำที่มีเสียงพยัญชนะต้นเป็นรูปเดียวกัน  มีเสียงวรรณยุกต์ต่างกัน  ตัวอย่างเช่น  คา  เป็นอักษรต่ำ  คำเป็น พื้นเสียง เป็นเสียงสามัญ  ส่วน  คะ  เป็นอักษรต่ำคำตาย  เสียงสั้น  พื้นเสียงเป็นเสียงตรี

แล้วคำเป็นคืออะไรล่ะ?

คำเป็น คือ คำเป็นที่ไม่ใช่คำตายค่ะ อ้าว! แล้วเราจะรู้ได้ยังไง นั่นก็เพราะว่าสระเสียงยาวนั้นคือคำที่มีการประสมใน แม่ ก กา และมาตราตัวสะกดที่ลงท้ายด้วย แม่กง แม่กน แม่กม แม่เกย และ แม่เกอว แต่ถ้าจำยากไปก็สามารถจำแค่คำตายอย่างเดียวได้ ก็เพราะเรารู้อยู่แล้วว่าคำเป็นคือคำที่ไม่ตาย ใช่ไหมล่ะ

ส่วนคำตาย

คำตาย คือ คำที่ประสมด้วยสระเสียงสั้น ในแม่ ก กา และ มาตราตัวสะกด ที่ลงท้ายด้วย แม่กก แม่กด และแม่กบ สำหรับคำตายมีเทคนิคการจำได้ไม่ยากเลย คือ ดกบ-มันสั้น (อ่านว่า ดอ-กบ-มัน-สั้น) เป็นวิธีจำที่ง่ายและรวดเร็ว เพราะ ดกบ ก็คือมาตรา ส่วนคำว่า มันสั้น ก็คือตัวสระเสียงสั้นนั่นเอง

วิธีการและลักษณะการสังเกต

๑) ให้สังเกตที่ตัวสะกดเป็นหลัก  ถ้าคำที่ต้องการพิจารณามีตัวสะกดให้ดูที่ตัวสะกดไม่ต้องคำนึงถึงสระเสียงสั้นยาว  ดูว่าคำนั้นมีตัวสะกดหรือไม่  ถ้ามีให้ขีดเส้นใต้ตัวสะกด

๒) ดูว่าตัวสะกดนั้นเป็น  กบด  หรือไม่  ( แม่  กก  กบ  กด )  ถ้าใช่  คำนั้นจะเป็นคำตาย  ถ้าไม่ใช่  กบด คำนั้นจะเป็นคำเป็น

๓) ในกรณีที่ไม่มีตัวสะกด  ให้ดูว่าคำนั้นประสมด้วยสระเสียงสั้น  หรือเสียงยาว    

แต่เดี๋ยวก่อน! แล้วสระ –ำ    ใ -  ไ -  เ – า เนี่ยมันเป็นสระแบบไหนกันล่ะ เป็นคำเป็นหรือว่าคำตาย?  ทุกคนคิดว่าเป็นคำอะไรกันคะ? แน่นอนค่ะว่าต้องเป็นคำเป็น เนื่องจากตัวสระเองเนี่ยถือว่าเป็นสระเกิน เพราะนับว่ามีตัวสะกดในมาตรา แม่กม แม่เกย และแม่เกวอ นั่นเอง!

เอาล่ะค่ะทีนี้เพื่อนๆ ก็รู้จักกับคำเป็นและคำตายในภาษาไทยไปบ้างแล้ว เห็นไหมคะ ภาษาไทยไม่ได้ยากอย่างที่คิดเลย เอาค่ะล่ะ ส่วนตัวผู้เขียนนี้ต้องขอตัวลากันไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ